امروزه با استفاده از انواع هارد اکسترنال، حمل و جابجایی اطلاعات و فایل‌های شخصی یا کاری بسیار ساده‌تر از گذشته شده است. با این حال، همین سهولت دسترسی می‌تواند در صورت بی‌احتیاطی، به تهدیدی برای امنیت اطلاعات تبدیل شود. اگر هارد اکسترنال شما بدون محافظت رها شود، در صورت گم‌شدن یا دزدیده‌شدن، داده‌های حساس شما به راحتی در اختیار افراد ناشناس قرار می‌گیرد، مگر اینکه از قبل آن را به‌درستی رمزگذاری کرده باشید.

روش‌های رمزگذاری هارد اکسترنال

برای رمزگذاری هارد اکسترنال روش‌های مختلفی وجود دارد که در ادامه چهار مورد از آن‌ها را بررسی خواهیم کرد. قرمز ابی زرد سبز بنفش مشکی سفید

1. استفاده از نرم‌افزار BitLocker (ویندوز)

استفاده از BitLocker تقریبا رایج‌ترین روشی است که برای رمزگذاری هارد اکسترنال استفاده می‌شود. در این فرآیند، اطلاعات شما با یک کلید رمزگذاری محافظت می‌شود و تنها با وارد کردن رمز عبور یا استفاده از کلید بازیابی می‌توانید به اطلاعات دسترسی پیدا کنید.

برای استفاده از این روش ابتدا هارد را به سیستم متصل کنید و از Control Panel قسمت System and Security، گزینه BitLocker Drive Encryption را انتخاب کنید. از لیست درایوهای موجود، هارد اکسترنال را پیدا کرده و گزینه Turn on BitLocker که در کنار آن وجود دارد را فعال کنید.

این کار را از طریق this pc نیز میتوانید انجام دهید. وارد this pc شده و روی درایو هارد کلیک راست کرده و گزینه Turn on BitLocker را فعال می‌کنید.

بعد از فعال کردن گزینه Turn on BitLocker با هر کدام از روش‌های گفته شده، پنجره‌ای باز می‌شود که در آن باید روش احرازهویت را مشخص کنید. با فعال کردن گزینه Use a password to unlock the drive رمزعبوری را برای هارد خود مشخص می‌کنید. رمز را در فیلد مربوطه می‌نویسید و به مرحله بعدی می‌روید.

بیشتر بخوانید: پارتیشن‌بندی هارد اکسترنال یعنی تقسیم کردن فضای ذخیره‌سازی آن به چند بخش مجزا. هر بخش (پارتیشن) مانند یک هارد جداگانه عمل می‌کند و می‌تواند برای اهداف مختلفی استفاده شود. در بلاگ “آموزش پارتیشن بندی هارد اکسترنال” آموزش کامل این موضوع را برایتان آماده کرده‌ایم.

در مرحله بعدی باید از رمز اولیه خود بک‌آپ تهیه کنید تا اگر رمزعبور را فراموش کردید بتوانید با استفاده از آن هارداکسترنال را باز کنید. بنابراین یکی از روش‌های موجود در این مرحله مثل استفاده از فلش یا حساب مایکروسافت را انتخاب کنید و به مرحله بعدی بروید. در صفحه بعدی حالت Compatible را انتخاب و گزینه Next را بزنید. در مرحله آخر روی Start Encryption کلیک کنید تا رمزگذاری هارد اکسترنال شروع شود.

2. استفاده از VeraCrypt (ویندوز، مک، لینوکس)

VeraCrypt نرم‌افزاری رایگان است که از آن می‌توانید برای ایجاد رمزعبور روی هارد دیسک استفاده کنید. برای اینکار ابتدا برنامه را نصب کنید، هارد اکسترنال را به سیستم متصل کرده و برنامه را باز کنید. در برنامه گزینه Create Volume و سپس Encrypt a non-system partition/drive را انتخاب کرده و به مرحله بعدی می‌روید.

حجم استاندارد را برای VeraCrypt انتخاب کرده و سپس روی Next کلیک کنید. در این قسمت گزینه Select Devices را انتخاب کنید و در پنجره باز شده عبارت پارتیشنی که نشان دهنده هارد اکسترنال متصل شما است را انتخاب کنید.

در مرحله بعدی دو گزینه وجود دارد که باید یکی را انتخاب کنید. گزینه create encrypted volume and format it قبل از رمزگذاری تمام داده‌های موجود در هارد دیسک را پاک می‌کند؛ اما گزینه encrypt partition in palceفرآیند رمزگذاری را بدون حذف اطلاعات انجام می‌دهد. بنابراین گزینه مورد نظر را انتخاب کرده و به مرحله بعدی بروید.

بیشتر بخوانید: انتخاب یک هارد مناسب میتواند چالش برانگیز باشد چرا که تنوع محصولات در بازار بسیار زیاد است و همچنین تشخیص هارد اورجینال از فیک کار دشواری است. در مقاله “راهنمای خرید هارد اکسترنال“، به‌طور کامل این موضوع را توضیح داده و تمامی نکات مهمی که باید قبل از خرید بدانید را بررسی می‌کنیم.

در مرحله بعدی رمز مورد نظرتان را بنویسید و گزینه NEXT را بزنید. در این مرحله باید موس خود را به صورت رندوم در صفحه تکان دهید. آنقدر این کار را انجام دهید تا نوار مربوطه پر شود. سپس Next و بعد Encrypt را بزنید تا رمزگذاری شروع شود.

توجه داشته باشید که اگر از این روش برای رمزگذاری استفاده کنید، فقط با همین نرم‌افزار می‌توانید آن را باز کنید. بعد از اتصال هارد و باز کردن برنامه لیستی از درایوها نمایش داده می‌شود که باید یکی از آن‌ها را که خالی است، انتخاب کنید. در پنجره‌ای که باز می‌شود، درایو مربوط به هارد اکسترنال را پیدا و انتخاب کنید (مثلاً Disk 2 > Partition 1). در پنجره باز شده رمز عبور را وارد کنید و وارد هارد شوید.

بیشتر بخوانید: SSDها نیز مانند هر قطعه‌ی سخت‌افزاری دیگری، در معرض فرسایش، اختلالات نرم‌افزاری و حتی خرابی ناگهانی قرار دارند. اگر سلامت SSD به‌درستی پایش نشود، ممکن است در زمانی حساس، اطلاعات ارزشمند شما از بین بروند یا سیستم‌تان به‌شدت کند شود. در مقاله “بهترین روش های تست سلامت SSD“، با روش‌ها و ابزارهای بررسی سلامت SSD آشنا می‌شوید.

3. استفاده از FileVault (مک)

FileVault یکی از قابلیت‌های امنیتی macOS است که با استفاده از رمزگذاری XTS-AES-128 با کلید 256 بیتی، تمام اطلاعات روی هارد دیسک را رمزگذاری می‌کند.

برای استفاده از این روش ابتدا هارد اکسترنال را به سیستم وصل کنید، سپس روی آیکون آن راست کلیک کنید و از منو گزینه Encrypt “نام درایو” را انتخاب کنید. در پنجره باز شده رمزعبور موردنظر را وارد کرده و روی گزینه Encrypt Disk کلیک کنید تا فرایند رمزگذاری آغاز شود. امنیت این رمزگذاری بسیار بالا است و دسترسی به اطلاعات بدون رمزعبور غیرممکن می‌باشد.

4. استفاده از ابزارهای سخت‌افزاری رمزگذاری

برخی از هاردها با قابلیت‌های فیزیکی که دارند، بدون نیاز به نرم‌افزارهای مختلف می‌توانند رمزگذاری را انجام بدهند. برخی هاردهای اکسترنال روی خود کیبورد یا تاچ‌پد دارند و بدون وارد کردن رمز روی خود دستگاه، درایو توسط سیستم شناسایی نمی‌شود.

بعضی از هاردها یا SSDها نیز دارای چیپ رمزنگاری داخلی هستند. این دستگاه‌ها رمزگذاری را به صورت خودکار انجام می‌دهند. این نوع رمزگذاری امنیت بالایی دارد؛ زیرا بدون رمز هیچ راهی برای دسترسی به اطلاعات وجود ندارد. از مزایای دیگر این روش می‌توان به سازگاری با سیستم‌های مختلف اشاره کرد.

مزایا و معایب رمزگذاری هارداکسترنال

بیشتر بخوانید: در دنیای دیجیتال امروز، نیاز به ذخیره‌سازی اطلاعات بیشتر از هر زمان دیگری احساس می‌شود. هارد اکسترنال یک دستگاه ذخیره‌سازی خارجی است که امکان ذخیره، انتقال و مدیریت داده‌ها را برای کاربران فراهم می‌کند. در مقاله “هارد اکسترنال چیست؟” انواع و کاربردهای هارد اکسترنال را بررسی خواهیم کرد.

چگونه یک رمز قوی انتخاب کنیم؟

انتخاب رمزعبور موضوع مهمی است؛ زیرا تمام امنیت هاردتان به آن بستگی دارد. رمزعبوری که انتخاب می‌کنید باید ویژگی‌هایی داشته باشد تا به راحتی تشخیص داده نشود:

• طولانی باشد (حداقل 12 تا 16 کاراکتر)
• رمز باید ترکیبی از حروف بزرگ و کوچک باشد
• حتما شامل اعداد باشد
• استفاده از کاراکترهای خاص مثل !، @، #، $، %، ^، & و * مهم است
• قابل حدس زدن نباشد. (اسم، تاریخ تولد، شماره موبایل و… نباشد.)